Phin

[WS]

Wygląd jest ok, o jakości wykonania na podstawie zdjęcia, trudno coś powiedzieć. Ale bez papierka, czytaj filtra, raczej się nie obejdzie.

[donkiszot]

Już się nawet kiedyś zastanawiałem czy go nie kupić, bo i temperaturę pewnie trzyma lepiej, i górne sitko cięższe. Ale brak tego talerzyka z sitkiem wyklucza używanie na innych naczyniach niż takiej jak filiżanka średnicy, to raz, a dwa, otworki rzeczywiście wyglądają na większe. Odpada też podziwianie kapiących kropelek, bo filiżanka nietransparentna.

Cena zaś przerasta cenę gadżetu, więc odłożyłem myśl o zakupie na inne czasy. Może kiedyś. Wygląda ładnie.

[donkiszot]

Bawię się dziś w archeologa, to już drugi temat z ostrzeżeniem o 120 niepiśmiennych dniach ;D


Mam ostatnio kilka mocniej wypalonych kaw, to i phina katuję i coś nie mogę trafić z parametrami. Znaczy, jestem na dobrej drodze i nie spocznę póki nie osiągnę celu (albo się kawa skończy ), ale chciałem skonfrontować się w Waszymi doświadczeniami.

Cel: ~50ml naparu o możliwie największej lepkości (cielistości?).

Obecne parametry:
16g kawy;
80ml wody;
Temperatura możliwie najwyższa (i tak szybko spada po zalaniu).

I pytania są dwa:
1. czy lepiej zejść z dozą do 14g?
2. przemiał, a co za tym idzie czas?
Przy dotychczasowych próbach wyszło, że 5min, to zbyt krótko, napar zwyczajnie wodnisty. Przy 20min również nic specjalnego, wszystko stłoczone i nieprzyjemne. Skłaniam się do okolic 10min (jeszcze nie utrafiłem w ostatnim tygodniu), przy 7min było już całkiem nieźle, lepko.

Co myślicie?

[DrUsagi]

phina dawno nie robiłem. Jednak z moich zabaw z nim pamiętam że nigdy zbytnio się nie przejmowałem czasem. Startowałem z wodą około 90C, bo mimo że szybko stygnie to jednak za ciepła woda powodowała gorzkie smaki. Przecieki robiłem do szklanki o podwójnych ściankach - więc temperatura była i tak idealna do picia.

Mój przepis na phina był prosty - to co w młynku, mielę jak do espresso, doza ~19g. Wody nigdy w ml nie mierzyłem, mam "dużego" phina.

[donkiszot]

A ile ml naparu? Kawa zatrzymuje w sobie mniej więcej dwakroć więcej niż jej samej.

Co do temperatury, jeśli phin nie jest wygrzany, to po samym nalaniu kilka sekund wcześniej zagotowanej wody mam temperaturę 85°C. Temperaturę naparu (w kąpieli wodnej) mam w okolicach 50-55°C więc idealnie.

[DrUsagi]

Obiecuję jutro phina zrobić. Pomierze i poważę wszystko.

[donkiszot]

[DrUsagi]

donkiszocie - doświadczenie wystartowało

Dane początkowe:

• kawa - 19g, przemiał taki jak do espresso, leciutko dociśnięte sitkiem w phinie, ot tak żeby sitko równo było
• woda użyta do zalania miała 87°C i było jej 150ml

Kapanie zaczęło się po 5 minutach i kapie sobie +/- w tempie kropli na sekundę. Koniec kapania po 17 minutach.

Efekt to ~110ml kawy w szklance. Kawy w kolorze piekielnej czerni, nieprzejrzystej (Goranowe Mujeres). W phinie razem z kawą zostało około 30g wody. Kawa miała 58°C.

Cel: ~50ml naparu o możliwie największej lepkości (cielistości?).

To co ja uzyskałem nazwał bym pełnym, mocnym smakiem, bardzo zbliżonym do espresso. Najbardziej brakowało faktury którą daje crema. Na języku zostaje coś jak mikropył kawowy, jednak na dnie szklanki pozostało może tyle drobinek co by łepek od szpiki pokryć. Kawa w sumie była bardzo czysta, klarowna. Posmak utrzymuje się bardzo długo. Ta kawa miała konkretnego kopa w porównaniu do espresso.

Teraz co do twojej lepkości/cielistości - tak się zastanawiam co się pod tym kryje. Czy chodzi ci bardziej o doznania smakowe, czy o fizyczne właściwości napoju?

[donkiszot]

Lepkość jest dobrym słowem. Mam takie odczucia na języku czasem przy espresso (tym z wyżyn), no i przy phinie właśnie (wtedy mówię, że jak espresso wyszło ). Zdarza się i w dripowych kawach, ale tam to rzadkość i wrażenie o wiele bardziej rozmyte.

Najprościej mówiąc, gdy mlaśniesz językiem czuć, że się klei do podniebienia słodką, oleistą lepkością.


W każdym razie, dziękuję za dane i za czas temu poświęcony.


Jak rozumiem, zawsze tak robiłeś i tak robisz, nie eksperymentowałeś z innymi parametrami?

Z powyższego wynika, że proporcjonalnie dajesz dwa razy więcej wody. Będę musiał to też sprawdzić, może niepotrzebnie się uparłem na te 50ml naparu.

[DrUsagi]

phin u mnie w domu ma być jak najprostszy w użytkowaniu - dlatego nie specjalnie bawię się w jakieś konkretne parametry. Kapie długo i zazwyczaj jest smacznie. Na wyjazdach w połączeniu z ręcznym Tiamo też specjalnie się nie przykładam - tam to już pełna improwizacja bo często nawet termometru nie mam.

Phin to dla mnie idealne urządzenie na kawę śniadaniową "w terenie" - mocną i pobudzającą. Mielę, zalewam i zabieram się za śniadanie dla mnie i dzieciaków. Z reguły jak śniadanie jest gotowe to i kawa przekapała.

[donkiszot]

To są momenty, w których wiem, że nic nie wiem.

Zostało mi 7g tej kawy, z którą do tej pory eksperymentowałem, nie chciałem mieszać z inną, więc zaparzyłem:

7g/40ml (~25ml naparu), całość kapała 3 min (trochę przykręciłem młynek, mniej więcej do poziomu który z 16g dawał 20min).

I w smaku było mniej więcej to. Nie wiem czy lepsze niż ostatnia próba 7min z 16g, ale przynajmniej równie dobre.

[donkiszot]

Kończę moje boje z phinem. Raz, że cięższe kawy się skończyły, a dwa, że mam już dość tych ciężkości (dripie wróć ).

Jak dotąd skłaniam się głównie do jednego wniosku: jakiekolwiek ubijanie, lekkie nawet dociśnięcie może zniweczyć wszystko!

Co do czasu/grubości przemiału niczego konkretnego nie ustaliłem, same gdybania i okoliczności.

[Antonio]

Pewnie już czytaliście, ale napiszę raz jeszcze . Po powrocie z Neapolu z nową caffetierką w kieszeni, z "przykrością" stwierdziłem, że wietnamski przyrząd jest ni mniej ni więcej, tylko okrojoną wersją włoskiej napoletany. Napoletana ma tę zaletę, że jest bardziej złożona, bardziej izolowana, zatem zachowuje sensowną temperaturę finalnego naparu. Zasada działania jest dokładnie taka sama. Napoletana ma zbiornik, w którym możemy wodę zagotować; możemy go jednak pominąć i zastosować dokładnie tak, jak w metodzie wietnamskiej.


Wewnątrz tej konstrukcji znajduje się cylinder zwieńczony dwoma sitkami: kawę umieszcza się między nimi. Jeśli go wyciągniemy, to można nalać doń wody tak, jak w wietnamczyku.

Zabawne jest też porównanie wietnamskiego przyrządu do zaparzania kawy z niemieckim, całkowicie szklanym "RS-16 Intense Extraction Glass Filter" (http://www.coffee-consulate.com/index.php/en-GB/):

.

Najtańszy jest oczywiście wietnamczyk; napoletana kosztuje kilkadziesiąt zł ale mamy trzy różne naczynia; RS-16 zaś jest horrendalnie drogi, bo przebija Chemexa.

Wg mojej intuicji i preferencji, w wietnamczyku i w napoletanie lepiej "wychodzą" ciemne kawy. Jasne ziarna są tu bardziej dyskusyjne niż w espresso. Ciekaw jestem tego niemieckiego urządzenia, ale nie mam przekonania, by wydać nań fortunę, by cieszyć się tylko "intensywnym" czymś "overextracted" .

[donkiszot]

Pamiętam, że jak się wietnamska blaszka pojawiła, to ktoś gdzieś pytał czym się to od napoletany różni?

A wniosek jest prosty i ten sam od lat: w różnych częściach świata ludzki mózg wpada na podobne rozwiązania podobnych problemów.

[ranGo]

Jak zaparzyc kawę w phinie ... Fajnie brzmiący angielski